W Bibliotece Uczelnianej można podziwiać ekslibrisy znakomitego polskiego plastyka Czesława Wosia. Wystawa składa się z 96 prac. Zawiera m. in. ekslibrisy wykonane dla Jana Pawła II, Wisławy Szymborskiej czy Czesława Miłosza. Została udostępniona dzięki uprzejmości Ośrodka Kultury Leśnej w Gołuchowie i będzie trwała do końca marca. Jej wernisaż odbędzie się 27.02.2013 r. w czytelni naukowej biblioteki.

Autor jest absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w 1977 r.  Od 1982 r. jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Realizuje głównie grafikę warsztatową, ekslibris i rysunek. Swoje prace prezentował wielokrotnie na wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Argentynie, Belgii, Chinach, Chorwacji, Francji, Hiszpanii, Holandii, Japonii, Kanadzie, Niemczech, Słowenii, USA i we Włoszech. Jego grafiki ilustrują tomiki poetów polskich.
Od 1985 r., wraz z żoną Bożeną Woś, jest organizatorem Międzynarodowego Biennale Małej Formy Graficznej i Ekslibrisu w Muzeum Miasta Ostrowa Wielkopolskiego

 Autorka wstępu do jednego z katalogów licznych wystaw Czesława Wosia, Elżbieta Jeżewska,  tak pisze o jego pracach: „Ekslibris (ex libris), znak własnościowy, a zarazem ozdoba i szczególny “towarzysz” książki  (..) – mała forma graficzna pełna treści – na szczęście bujnie rozkwita. W jego rozkwit wpisuje się twórczość Czesława K. Wosia, wystawiającego samodzielnie od 1977 r., w kraju i zagranicą; przywołuje On ikonologię tradycyjną i tworzy własną, autorską. Kompozycja posiadająca dwa elementy: napis (słowo-słowa) i obraz jest tradycyjna, pokrewna emblematom tak ulubionym od czasów Renesansu (w nowym znaczeniu układ napisu i obrazu zastosowała awangarda artystyczna początku XX w., ale nie dotyczy to omawianej twórczości), natomiast współczesność Artysta oddaje za pośrednictwem aktualnej tematyki i jej interpretacji posługując się formą albo “akwafortowo” lekką, zwiewną, ulotną, światłocieniową, lecz z wyrazistymi najdrobniejszymi fragmentami konturów ; albo “linorytowo” płaską, sumaryczną i ciężką. Forma w tym przypadku jest ważna, ponieważ Artysta operuje tylko kontrastem czerni i bieli, lub kolorytem delikatnym, “pastelowym”. 

Styl większości realizacji graficznych – to poetycki surrealizm, wynikający z zaskakujących na pierwszy rzut oka, układów motywów należących jednak do realistycznej figuracji. Niekiedy jednak temperament “ponosi” Artystę w stronę dynamicznej geometryzacji rodem z formizmu i zatrzymuje się “na krawędzi” abstrakcji.”